Q&A

Issue 44

អារីសូន ប្រទេសថៃ និយាយទៅកាន់ សុផាតសារាឆៃ ឆើតាម៉ាសនថា អ្នកច្នៃម៉ូត ច្នៃម៉ូតពីកសិកម្មសំរាម(DEWA)
អំពីគំរោង អ៊ីខូ ផ្រេនលីដោយ ស្ថាប័នផ្សព្វផ្សាយ ការច្នៃម៉ូត និងបង្កើតថ្មី DITP ប្រទេសថៃ។

តើអ្នកប្រាប់យើងពីការរួមការងារជាមួយ DITP?
អាណុន ផាយរូត នាយកច្នៃម៉ូត និង វ៉ាថារុ សាកុម៉ា ជាអ្នកសិល្បៈច្នៃម៉ូតសំរាប់គំរោងមានគំនិតផ្តើមច្នៃម៉ូតផលិតផល ប្រើឡើងវិញពីកសិកម្មសំរាមក្នុងអតីតកាល មានក្រុមហ៊ុនជាច្រើនមានចំនាប់អារម្មណ៍អភិវឌ្ឍន៍ផលិតផល ដែលត្រូវបានប្រើប្រាស់ឡើងវិញ និងពួកគេពីចំនុចសំរាប់ដូចប្រទេសថៃដែរ។ យើងស្រាវជ្រាវពីការការពារបញ្ហាក្នុងការ ច្នៃម៉ូត និងតិចនិក ប្រើប្រាស់ឡើងវិញ។ DITP បានជ្រើសរើសក្រុមហ៊ុនជាច្រើនដែលចូលរួមរួចទៅហើយក្នុងគំរោងនេះ ។

តើអ្វីជាភាពពិសេសតែមួយខុសគ្នាពីផលិតផលផ្សេងក្នុងប្រទេសថៃ?
យើងព្យាយាមភា្ជប់ជាមួយក្រុមហ៊ុនក្នុង៤តំបន់ ។ នៅភាគខាងជើងផលិតផលធម្មតាភាគច្រើន គឺក្រដាសដើមមន ទីប្រជុំ ជនក្នុងតំបន់ ផ្សៅក្តួច ដែលប្រើជាកញ្ចប់ ដែលនៅភាគខាងត្បូងមានកៅស៊ូដែលបោះបង់ជាច្រើន និងនៅភាគខាងជើង គេព្យាយាមអភិវឌ្ឍន៍ហ្វៃប៊ឺធុរេន ។ ខ្ញុំគិតមួយក្នុងចំនាប់យ៉ាងច្រើន គឺហ្វៃប៊ឺធុរេន ដែលវាកំពុងនៅតែមានការអភិវឌ្ឍន៍ ប៉ុន្តែបើវាមានការជោគជ័យ គឹជាដំណាក់ទី១របស់វា។ សំបកធុរេន គឺមានតំលៃថ្លៃ និងវាអាចប្រែក្លាយទៅជាសាច់ឈើ ហ្វៃប៊ឺ ដែលជាវត្ថុធាតុដើមក្នុងការប្រើប្រាស់ជាប្លាស្ទីក និងវត្ថុធាតុជាកញ្ចប់ប្លាស្ទីក។ នេះជាចំណែកមួយក្នុងការកាត់បន្ថយ និងបង្កើនចំណូលដល់កសិករផងដែរ។

 

តើអ្វីជាចំនុចខ្លាំងរបស់ក្រុមហ៊ុនផលិតផលថៃប្រើប្រាស់នេះ?
កម្មករមានជំនាញយ៉ាងល្អ ដែលពួកគេអាចធ្វើវត្ថុធាតុដើមមានគុណភាពខ្ពស់ដែលអាចធ្វើការនាំចេញបាន ដូចជា ក្រដាស ដើមមន។ យើងព្យាយាមអភិវឌ្ឍន៍វត្ថុធាតុដើមរបស់យើង និងដំណើរការការប្រើប្រាស់ឡើងវិញ។ អ្នកច្នៃម៉ូតបានមើល ឃើញថាប្រសិនក្រុមហ៊ុនមានបញ្ហាក្នុងការផលិត ឬច្នៃម៉ូត នោះយើងព្យាយាមនាំតែអ្វីពិសេសរបស់វត្ថុធាតុដើមរបស់ពួក គេ។ DEQWA មានសកម្មភាពជាឈ្មួញកណ្តាលសំរាប់អ្នកទិញដែលមានចំនាប់អារម្មណ៍ធ្វើផលិតផលសំរេច។

តើអ្វីជាការឆ្លើយតបមកវិញរបស់អ្នកទិញ?
យើងទទួលបានចំនាប់អារម្មណ៍ជាច្រើនពីអ្នកទិញមកពីក្រៅប្រទេស។ ពួកគេចំនាប់នូវអ្វីដែលជាកញ្ចប់នៃវត្ថុធាតុដើមទៅជាដុំក្រដាស។ វាគឺមានការរីកដុះដាលលុះត្រាតែមានការកើតនៃម៉ាកថ្មីៗដែលគេធ្វើជាក្រុមហ៊ុនផ្ទាល់របស់គេ។ ឥលូវ ប្រអប់ទឹកដូងធ្វើពីម្សៅក្តួចបាននាំចេញទៅសហរដ្ឋអាមេរិចហើយ ។

តើអ្វីជាអនាគតនៃគំរោងនេះ?
គំរោងនេះនៅតែបន្តធ្វើជាមួយក្រុមហ៊ុនផលិតផលខុសគ្នាផ្សេៗ ។ យើងចង់បង្កើតផលិតផលពាណិជ្ជកម្មដែលក្តោបគំនិត ក្នុងការគ្រប់សំរាមឲ្យទៅជារបស់មានតំលៃវិញក្នុងទីផ្សារដែលការជួយសម្រួលដល់បរិស្ថាន។

 

 

 

Issue 43

ថាយ៉ាផន ជីវ៉ាភុង អ្នកគ្រប់គ្រងទីផ្សារ Grace of Art ថ្លែងនៅ ហារីសូន ប្រទេសថៃ ពីការប្តូរ ពាណិជ្ជកម្មគ្រួសារក្នុងការផលិតគ្រឿងអលង្ការជាប្រាក់សំរាប់ទីផ្សារអន្តរជាតិ។

សូមប្រាប់យើងពីការចាប់ផ្តើមរបស់ Grace of Artដោយយ៉ាងម៉េច?
ជាដំបូង គ្រួសាររបស់ ខ្ញុំមានពាណិជ្ជកម្មរោងចក្រគ្រឿងធ្វើពីប្រាក់។ យើងផលិតសំលៀកបំពាក់តាមការ កម្មង់របស់ភ្ញៀវតាមម៉ូតធម្មតា។ ទោះជាណាក៏ដោយ ទីផ្សាររបស់បានប្តូរ និងរោងចក្រចិនបានចូលមក ប្រកួតប្រជែងជាមួយនឹងតំលៃទាបជាង។ នេះជាហេតុដែលយើងត្រូវធ្វើអ្វីថ្មីផ្សេងទៀត។ ដូច្នេះយើងចាប់ផ្តើម ចេញម៉ូតគ្រឿងអលង្ការសំរាប់ម៉ូតសំលៀកបំពាក់។

តើអ្វីជំរុញដល់ ចេញម៉ូតផលិតផលរបស់អ្នក?
ខ្ញុំមានគំនិតថាយើងអាចប្រើប្រាស់វត្ថុធាតុដើមដែលមានតំលៃទាបដែលមានស្រាប់នៅជុំវិញយើងដើម្បី បង្កើតចេញជាផលិតផលថ្មីក្នុងការបង្កើនតំលៃនៃសិល្បៈត្បូង ពេជ្យ និងវត្ថុធាតុដើមធម្មជាតិផ្សេងៗ ដូចជា ខ្ចងគ្រែង។គ្រឿងអលង្ការរបស់យើងមានលក្ខណៈពិសេស និងប្លែក ពីគ្រឿងអលង្ការពីប្រាក់។ វាផងដែរ បង្កើតជំរើសច្រើនជាងសំរាប់ភ្ញៀវដែលស្រលាញ់ម៉ូតប្រណិតនៃគ្រឿងអលង្ការ។

តើអ្វីជាលក្ខណៈពិសេសរបស់Grace of Art?
Grace of Art គឺផ្តោតលើផលិតផលគ្រឿងអលង្ការពីប្រាក់ចេញម៉ូតតាមបែបធម្មជាតិ។ ម៉ូតរបស់យើងទទួល បានពានរង្វាន់ជាច្រើន ដូចជា Ploi Thai Award 2011, Asian Fashion Jewelry & Accessories Design Competition 2006, Prism Award 2005 and International Jewelry Design Competition 2002.

តើអ្វីជាការឆ្លើយតបពីភ្ញៀវ?
យើងទទួលបានការឆ្លើយតបពីភ្ញៀវយ៉ាងវិជ្ជមាន។ អតិថិជនរបស់យើងចូលចិត្តផលិតផលរបស់ យើង។ យើងនៅមានអតិថិជនចាស់នៅតែកម្មង់។

តើអ្វីនៅពីខាងក្រោយភាពជោគជ័យរបស់អ្នក?
វាចេញពីការច្នៃម៉ូត និងគុណភាពរបស់ប្រាក់ ជោគជ័យរបស់យើងចេញពីការងារជាក្រុមរបស់យើង។ ក្រុមចេញម៉ូតរបស់ខ្ញុំ និងខ្ញុំតែងតែមានវត្តមានក្នុងការតាំងបង្ហាញនៅលើពិភពលោកដើម្បីទទួលបានគំនិត ថ្មីៗ និងជំរុញទឹកចិត្តក្នុងការអភិវឌ្ឍផលិតផលថ្មីសំរាប់ទីផ្សារ។ ម្យ៉ាងវិញទៀតយើងធ្វើការយ៉ាងជិតជាមួយ អតិថិជនរបស់យើងដើម្បីធានាក្នុងការយល់ពីតំរូវការរបស់អតិថិជន និងបង្កើតផលិតផលចេញមកដូចការ សង្ឃឹមទុករបស់គាត់។

តើអ្នកគិតយ៉ាងម៉េចពីឧស្សាហកម្មគ្រឿងអលង្ការពីប្រាក់ក្នុងប្រទេសថៃ?
វាពិតជាល្អណាស់។ គ្រឿងប្រាក់ថៃ និងគ្រឿងអលង្ការថៃមានភាពល្បីល្បាញ។ប្រាក់ ប្រទេសថៃមាន ភាព ស្រស់ស្អាត មានគុណភាព មានតំលៃសមរម្យ។

តើអ្វីជាគំរោងអនាគតរបស់អ្នក?
ខ្ញុំចង់ប្តូរទីផ្សារអន្តរជាតិពី ៧០% និង ៣០%ក្នុងស្រុក ទៅជា ៥០% និង៥០%វិញ។ ឥលូវយើងមានម៉ាកមួយ ទៀតហៅថា "GLINTZ" ក្នុងគោលបំណងទាក់ទាញអ្នកជំនាញវ័យក្មេង។ យ៉ាងណាមិញ ម៉ាករបស់យើងនៅ មានលក្ខណៈតូចនៅឡើយ និងយើងត្រូវការអភិវឌ្ឍ និងផ្សព្វផ្សាយបន្ថែម។

សំរាប់ព៌័តបន្ថែម សូមទំនាក់ទំនងទៅកាន់ www.graceofart.com
រូបភាព Grace of Art

 


 

Issue 41

ម្ចាស់ហាង និងជាអ្នកដឹកនាំបង្កើតថ្មីហាងគ្រឿងអលង្ការ ខាលិតា ឈ្មោះ មិនីសាធៀនរ៉ាតាណ ថ្លៃងអំពីម៉ាកដែលវាជាគំនិត និងពាណិជ្ជកម្មគឺវានាំទៅទិសដៅថ្មីបន្ត ទៅមុខរីកចំរើន។

ហេតុអ្វីបានជាមាន ខាលិតា?
ម៉ាកនេះបានបង្កើតក្នុង២០១១។ ខ្ញុំបានក្នុងគ្រួសារដែលធ្វើគ្រឿងអលង្ការពីមាស និងវាក៏ ជាផ្នែកដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំបង្កើតពាណិជ្ជកម្មមួយនេះ។ ខាលិតា ខូលិកសិន មានរឿងរ៉ាវពីខាង ក្រោយ និងក្នុងការច្នៃម៉ូតរបស់ខ្ញុំ។ នៅពេលយើងចាប់ផ្តើមដំបូង ផលិតផលរបស់យើងគឺ មានសំរាប់តែស្ត្រី ប៉ុន្តែថ្មីៗមានគ្រឿងអលង្ការសំរាប់ទាំងស្ត្រី និងបុរសផងដែរ។

Issue 42

អនាគតប្រទេសថៃ កិច្ចសំភាសរ៍ សិល្បៈបុប្ផាជប៉ុន និងអ្នកច្នៃម៉ូតយូឆៃ មេថានី អ្នកផ្តល់ ការប្រឹក្សាដល់ការផ្សព្វផ្សាយរបស់DITP នៃផលិតផលពិធីរៀបមង្គលការថៃក្នុងប្រទេស ជប៉ុន។ មេថានីរៀបរាប់ពីភាពខុសគ្នាបីប្រភេទនៃពិធីរៀបមង្គលការរបស់ពួកក្នុងកម្មវិធីតាំងបង្ហាញBIG/BIH ក្នុងខែ កញ្ញា ឆ្នាំ២០១៥ មានដូចជា បែបធម្មជាតិ បែបប្រណិត និងបែបទំនើប ខ្មៅ។

តើអ្នកអាចរៀបរាប់ពីការចាប់ផ្តើមធ្វើការជាមួយDITP?
បីឆ្នាំកន្លងមកនេះ ខ្ញុំបានមកកម្មវិធីតាំងបង្ហាញBIG/BIH ក្នុងប្រទេសថៃ ខ្ញុំបានឃើញពីភាព សំខាន់របស់ផលិតផលថៃ។ ប្រសិនបើយើងបង្ហាញពីផលិតផលថៃក្នុងផ្នែកពិធីរៀប មង្គលការជាកញ្ចប់សំរាប់ជនជាតិជប៉ុននឹងបង្កើនចំណាប់អារម្មណ៍បានច្រើន។ ក្នុងឆ្នាំ២០១៤ ខ្ញុំបានធ្វើការជាមួយDITPសំលឹងមើលពីផលិតផលថៃសំរាប់សណ្ឋាគារផ្នែក ខាងក្នុង និងពិធីរៀបមង្គលការជប៉ុន ទោះជាយ៉ាងណា ក្នុងឆ្នាំ២០១៥ ខ្ញុំផ្តោតបន្ថែមលើ ផលិតផលពិធីរៀបមង្គលការជាកញ្ចប់។

ហេតុអ្វីបានDITPផ្សព្វផ្សាយផលិតផលថៃសំរាប់សណ្ឋាគារ និងពិធីរៀបមង្គលការ?
ក្នុងប្រទេសជប៉ុន ៤០%នៃសណ្ឋាគារមានចំណូលពីពិធីរៀបមង្គលការដែលជនជាតិជប៉ុន រៀបមង្គលការក្នុងសណ្ឋាគារ។ សណ្ឋាគារមានលក់ជាកញ្ចប់ពិធីរៀបមង្គលការ ដូច្នេះកូន ក្រមុំ និងកូនកំលោះអាចមានជំរើសច្រើន។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយមានរួចជាស្រេចក្នុង ការណែនាំពីភាពខុសគ្នាក្នុងពិធីរៀបមង្គលការ។ ពិធីរៀបមង្គលការនិយមប្តូររៀងរាល់២ឆ្នាំ ម្តងដើម្បីឲ្យមានភាពប្លែកថ្មីដល់គូរថ្មីៗ។

តើអ្នកគិតថាមានចំនុចខ្លាំងអ្វីខ្លះនៃពាណជ្ជកម្មថៃ?
សហគ្រិនថៃមានជំនាញខ្ពស់ក្នុងការផលិតផលិតផលឲ្យមានគុណភាពខ្ពស់។ ពីមុខពួកគេ ប្រហែលជាមិនផ្តោតលើទីផ្សារប៉ុន្មានទេ តែទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ប្រសិនបើSMEsថៃព៌័តមានអ្វីពីទីផ្សារត្រូវការពួកគេនឹងអាចផលិតផលរបស់ដែលតំរូវតាមទីផ្សារបាន។

តើអ្នកអាចរៀបរាប់ពីសណ្ឋាគារដែលអ្នកធ្វើការជាមួយ?
ខ្ញុំបានទិញផលិតផលថៃយកទៅ សិរ៉ាថន មៃហាម៉ា ក្នុងទីក្រុងតូក្យូ។ ទីនោះជាកន្លែងមាន រៀបចំពិធីមង្គលការនៅប្រទេសជប៉ុន ដែលទទួលបានការរៀបមង្គលការ៣០០០គូ ក្នុង១ ឆ្នាំ។ ធម្មជាតិរបស់ទីផ្សារជប៉ុនគឺមានការប្រកួតប្រជែងជាខ្លាំង។ ប្រសិនបើផលិតផលថៃ មិនអាចចូលក្នុងសណ្ឋាគារនេះទេ ក៏នៅមានការកុម្មង់ពីសណ្ឋាគារដទៃទៀតដែរនៃការ ទំនោរទៅការចេញម៉ូតថ្មីៗ។

តើធ្វើយ៉ាងដូចម្តេចអាចធ្វើឲ្យសហគ្រិនថៃធានាក្នុងការប្រកួតប្រជែងលើទីផ្សារអន្តរជាតិ?
ឥលូវការប្រើប្រាស់គេហទំព័រគឺជាវិធីក្នុងផ្សព្វផ្សាយផលិតផលថៃទៅដល់ពួកគេដែលកាត់បន្ថយការហោះហើរទៅប្រទេសថៃដោយផ្ទាល់។
សហគ្រិនថៃគួរតែរក្សាទីផ្សារនេះឲ្យនៅតែល្អ។

 


 

 

ហ៊រីហ្ស៊នប្រទេសថៃមានបទសំភាសន៍ជាមួយ ស្រិរិអន ថេនកាផ្រាសិត មា្ចស់ហាងសំលៀកបំពាក់បុរសទាន់សម័យ ឈ្មោះថាផេនឃៀលលើអំពីរបស់ដែលជំរុញទឹកចិត្តគាត់ និងដំណើរអាថ៌កំបាំងក្នុងការក្លាយជាអ្នកច្នៃម៉ូតសំលៀក បំពាក់ល្បីបំផុតរបស់ប្រទេសថៃ។

តើអ្នកអាចប្រាប់ពួកយើងពីរឿងរ៉ាវរបស់ផេនឃៀលលើ?
យីហោនេះបានបង្កើតឡើងក្នុង២០០៥ក្នុងកំឡុងសម័យប្រលងបញ្ចប់ផ្នែកការស្លៀកពាក់បុរសរបស់ខ្ញុំដែលបាន សិក្សានៅអ៊ីសម៉តនៅទីក្រុងប៉ារីស។ រាល់សំលៀកបំពាក់របស់តែងតែមានរឿងរ៉ាវរបស់វា។ វាជាការជំរុញទឹកចិត្ត ពីសៀវភៅ  បទពិសោធន៍ផ្ទាល់របស់ខ្ញុំដែលបានរៀនចេញពីទីក្រុងប៉ារីស ដំណើរកំសាន្ត សិល្បៈ និងការផ្សាភ្ជាប់ វប្បធ៌មធំផ្សេងៗ។

តើអ្នកចង់បកស្រាយពីលក្ខណៈរបស់យីហោរបស់អ្នកយ៉ាងដូចម្តេច?
ផេនឃៀលលើប្រាប់ពីសំលៀកបំពាក់ដែលមានតិចបំផុត និងមនោសញ្ចេតនាបែបមានស្ទាយ។ វាមិនគ្រាន់សំរាប់ប្រើប្រាស់សំរាប់បុរស រឺស្រ្តីប៉ុនណោះទេតែមានចំនួនក្នុងការច្នៃម៉ូត និងលំអិត ដែលធ្វើវាឡើងដើម្បីប្រើប្រាស់ដោយគ្មាន ភាពធុញគ្រាន់សំរាប់រាល់ថ្ងៃ។ វាឡយទាន់សម័យ និងមានទំនុកចិត្តក្នុងការស្លៀកពាក់។ តាំងតែផេនឃៀលលើមាន លក់គ្រឿងប្រដាប់កាយ យើងទទួលបានអតិថិជនយ៉ាងច្រើនពីសិល្បៈ ដូចជាអ្នកចេញម៉ូតផ្នែកខាងក្នុង ស្ថាប័ត្យករ និងអ្នកផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម។

តើទីផ្សារនាំចេញចំបងរបស់អ្នកនៅកន្លែងណាខ្លះ?
ញូយ៉កគឺជាទីផ្សារយើងបាននាំចេញដំបូង ប៉ុន្តែជប៉ុនជាទីផ្សារធំជាង។ បន្ទាប់មកមានសឹង្ហបុរី  និងហុងកុងកុម្មង់ជា ញឹកញាប់។ ចិនក៏ចាប់ផ្តើមចាប់មានចំណាប់អារម្មណ៍ធ្វើការសហការជាមួយយើង ប៉ុន្តែកំពុងពិភាក្សា។

 

តើអ្នកអាចផ្តល់ជាយោបល់ក្នុងការជោគជ័យរបស់អ្នក?
យថាភាពរបស់ផេនឃៀលលើ គឺយកចិត្តទុកដាក់ជាលំអិត និងគុណភាពដែលមានកូនសោរសំខាន់ក្នុងភាពជោគ ជ័យរបស់យើង។ យើងមិនផ្តោតលើភាពលើសលុបរបស់ផលិតផលរបស់យើងទេដូច្នេះយើងជឿរជាក់ថាអតិថិជន មើលឃើញភាពពិសេសនៃសំលៀកបំពាក់របស់គេ។ សំលៀកបំពាក់ខ្លះកំណត់ពីការកែលំអ។ ពីការច្នៃម៉ូតយ៉ាងល្អ យើងនៅតែប្រើប្រាស់តិចនិចបូរាណក្នុងការដេរ។ ជាងកាត់ដេររបស់យើងកាត់ និងដេរមួយផ្នែកយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ ដើម្បីប្រាកដថារបស់ទៅដល់អតិថិជនមានគុណភាពខ្ពស់។

តើអ្នកវិធីអ្វីក្នុងការផ្សព្វផ្សាយការងាររបស់អ្នក?
វាជាហាងលក់សំលៀកបំពាក់មួយមានឈ្មោះថា “បេសហ្វ្រេន” ដែលបានបង្កើតឡើងក្នុង២០១១។ វាមានការលើក ទឹកចិត្តពីរឿងតូចមួយដោយ M.R. កុក្រិត ផ្រាមូច ហៅកាត់ មុំ  ដែលជាលក្ខណៈជាហាងលក់សំលៀកបំពាក់បុរស អន្តរជាតិ។ វាជាស្របពេលដែលចញម៉ូតបញ្ចូលគ្នា និងគូជាមួយអាវឆ្នូតថៃជាមួយអាវយឺតអរហ្វតទឹករលក និងខោ ព៌ណចំរុះ។ សំរាប់ខ្ញុំ វាមើលទៅពិសេស និងបូរាណ និងបែបថៃក្នុងយីហោនេះ។

តើអ្វីជាចំនុចខ្លាំងរបស់ឧស្សាហកម្មសំលៀកបំពាក់?
យើងទទួលបានធនធានមនុស្សដែលមានពូកែ និងជំនាញ។ អ្នកចេញម៉ូតថៃចេញម៉ូតថ្មីជាពិសេស ពួកគេមិនខ្មាស់ អៀនក្នុងការចេញម៉ូត។ អ្វីៗទាំងអស់នេះធ្វើឲ្យឧស្សាហកម្មមានការលូតលាស់។

តើអ្នកមានគំរោងអ្វីខ្វះសំរាប់ឆ្នាំ២០១៥ និង២០១៦?
ថ្មីៗនេះយើងបានបង្កើតយីហោមួយទៀតសំរាប់អតិថិជនដែលមានវ័យចំណាស់ ដូច្នេះគំរោងឥលូវនឹងផ្តោតការរក អតិថិជនថ្មីៗ។ យើងនឹងព្យាយាមរកអ្នកទិញពីប្រទេសជប៉ុនឲ្យបានច្រើនជាងមុន និងសង្ឃឹមថានឹងអាចរៀបចំ ពាណិជ្ជកម្មរបស់យើងជាដៃគូជាមួយចិន។

សំរាប់ព៌័តមានបន្ថែម សូមចូលទៅកាន់ https://painkillerbkk.com

 

 

369074