Industry

Issue 49

ឧស្សាហកម្ម​គំនូរជីវចល​ថៃ​កំពុង​ឈាន​ដល់​ជំនាន់ថ្មី​នៃ​អ្នកបង្កើត​គំនូរជីវចល​ដែល​មាន​ទេព​កោសល្យ។

ឧស្សាហកម្ម​ដែល​មាន​លក្ខណៈបង្កើតថ្មី​នៅប្រទស​ថៃ​ ត្រូវ​បាន​ជំរុញដោយ​វិស័យ​ឯកជន​និង​សាធារណៈ ចាប់ពី​ស្ទូឌីយោគំនូរជីវចល​ដែល​​បង្កើត​ថ្មី​ ទៅ​ការ​គាំទ្រ​ដែល​ផ្តល់​ដោយ​ DITP និង​ភ្នាក់ងារ​លើក​កម្ពស់​ឧស្សាហកម្ម​សូហ្វវែរ (SIPA)។

កាលពីខែធ្នូ ឆ្នាំ​២០១៥ បាន​នាំយក​ក្រុមហ៊ុន​គំនូរ​ជីវចល​ថៃ​ចំនួន៥ ទៅចូលរួម​កិច្ចប្រជុំ​កំពូល​គំនូរ​ជីវចល​អាស៊ី (AAS ឆ្នាំ​២០១៥) ដែល​បាន​ប្រារព្ធ​នៅ​កោះ Jeju ប្រទេស​កូរ៉េ​ខាងត្បូង។

អគ្គនាយក​ DITP លោកស្រី Malee Choklumlerd បាន​​មាន​ប្រសាសន៍​នៅ​មុន​ពេល​ព្រឹត្តការណ៍ថា "កម្មវត្ថុ​គឺ​ដើម្បី​បង្ហាញពីសក្តានុពល​នៃ​​​ក្រុមហ៊ុន​ឧស្សាហកម្ម​គំនូរជីវចល​ថៃ នៅ​ព្រឹត្តិការណ៍​អន្តរជាតិ​ដែល​ជា​កន្លែង​ដែល​មាន​ឱកាស​ទំនាក់ទំនង​ជាមួយ​អ្នកបង្កើត​គំនូរជីវចល​ អ្នកវិនិយោគ ដៃគូនិង​អ្នក​ផ្សាយសំឡេង​តាម​វិទ្យុ ឬ ទូរទស្សន៍​​ល្បីៗ"។

ស្ទូឌីយោ Moonhouse គឺជា​ស្ទូឌីយោ​១ ក្នុង​ចំណោម​ស្ទូឌីយោ​គំនូរ​ជីវចល​ទាំង​៥ ដែល​ត្រូវ​បាន​ជ្រើស​រើស​សម្រាប់​សកម្មភាព ដែល​ត្រូវ​បាន​បង្កើត​ដោយ​ Kid Screen នៅ​ប្រទេស​កូរ៉េ​ខាង​ត្បូង។

អ្នក​បង្កើត​ Moonhouse លោក Pavidcha Arayaphong លើកឡើង​ថា "នៅ AAS ២០១៥ ពួក​យើង​ព្យាយាមលក់​​គម្រោង​របស់​ពួក​យើង​ទៅ​កាន់​ក្រុមហ៊ុន​ចែកចាយ​នៅ​ទូទាំង​ពិភពលោក។ វា​ជា​ឱកាស​ដ៏​ល្អ​សម្រាប់​ក្រុម​របស់​យើង​ ហើយ​យើង​ក៏អាច​ទទួល​បាន​ចំណេះ​ដឹង​អំ​​ពី​វិធី​ដែល​ប្រទេសផ្សេង​ទៀត​បង្កើត​ភាពយន្ត​គំនូរ​ជីវចល​"។

 

បន្ទាប់​ពី​ធ្វើការ​ជា​អ្នក​បង្កើត​គំនូរ​ជីវចលជាង​ ១០ឆ្នាំ​នៅ​សហរដ្ឋ​អាមេរិក លោក​ Arayaphong បាន​ត្រឡប់​មក​ប្រទេស​ថៃ​ដើម្បី​ចាប់​ផ្តើម​ស្ទូឌីយោ​ផ្ទាល់​ខ្លួន​របស់​លោក​នៅ​ដើមឆ្នាំ​២០១៥។

លោក​ Arayaphong បានបន្តទៀតថា "កាលពីខ្ញុំ​នៅក្មេង​ ខ្ញុំពិត​ជា​ចូលចិត្ត​គូរ​គំនូរ​និង​មើល​គំនូរ​ជីវចល។ បន្ទាប់​ពី​ខ្ញុំ​បាន​បញ្ចប់ការ​សិក្សា​ផ្នែក​ស្ថាបត្យកម្ម ខ្ញុំ​បាន​ចាកចេញទៅសហរដ្ឋអាមេរិក​ដើម្បី​បន្ត​ការ​សិក្សា​របស់​ខ្ញុំ។ នៅពេលនោះ មិត្ត​រួម​បន្ទប់​របស់​ខ្ញុំ​បាន​បបួល​ខ្ញុំ​ទៅរៀន​​ថ្នាក់​គំនូរជីវចល​ ជាមួយ​គាត់​ ហើយ​វាក៏​ជា​ការ​ដែល​ខ្ញុំ​ចាប់​ផ្តើម​រៀន​គំនូរ​ជីវចល​ដែរ។ ដូចនេះ ខ្ញុំ​បាន​ស្នាក់​នៅ​ក្នុង​សហរដ្ឋ​អាមេរិក​អស់​រយៈពេល​ ១៤​ឆ្នាំ ដើម្បីរៀន​និង​ធ្វើការ​ជា​អ្នក​ច្នៃម៉ូដ​​ក្នុង​ដំណាក់​កាល​ដំបូង​នៃ​​ផលិតកម្ម"។

លោក​ Arayaphong ប្រាប់​ថា​ វា​អាច​ចំណាយ​រយៈពេល​ពី ៦ ទៅ ៧ឆ្នាំ​ ដើម្បី​បញ្ចប់​​ភាពយន្ត​គំនូរ​ជីវចល​មួយ ចាប់ពី​ដំណាក់កាល​ដំបូង​នៃ​ការ​ផលិត​ រហូត​ដល់​ការ​បញ្ចាំង។

លោក​បាន​បន្ថែម​ទៀតថា "ភាពយន្ត​គំនូរជីវចល​ខ្លះដែល​ខ្ញុំ​បាន​ផលិត​​នៅ​សហរដ្ឋ​អាមេរិក​គឺ​ Penguins of Madagascar និង Strange Magic ។ នៅ​សហរដ្ឋអាមេរិក ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ធ្វើការ​ជាមួយ Dreamworks ​ និង Lucasfilm ដែរ"។

លោក​ Arayaphong ជឿថា ឧស្សាហកម្ម​គំនូរ​ជីវចល​នៅ​ប្រទេស​ថៃ​ បាន​ដើរ​អស់​ជា​ច្រើនឆ្នាំ​មក​ហើយ​។ ហើយ​បច្ចុប្បន្ន​នេះ មាន​ផលិតផល​សូហ្វវែរ​សម្រាប់​គំនូរ​ជីវចល​ជា​ច្រើន​និង​អ្នក​ជំនាញ​ក្នុង​ឧស្សាហកម្ម​មាន​ចំណាប់​អារម្មណ៍​ក្នុង​ការ​សិក្សា​ចំណេះ​ដឹង​​ថ្មី​និង​អភិវឌ្ឍជំនាញ​របស់​ពួកគេ។ លោក​បន្ថែម​ទៀតថា​ និស្សិត​ដែល​បញ្ចប់​ការ​សិក្សា​ពី​សាកល​វិទ្យាល័យ​ដូចជា Silpakorn និង​ Mahidol កំពុង​ផលិត​គំនូរ​ជីវចល​ល្អៗ​សម្រាប់​សារណា​របស់​គេ។

លោក​មាន​យោបល់​ទៀតថា "ចំណុច​សំខាន់​ដែល​ជា​បេះដូង​នៃ​គំនូរ​ជីវចល​គឺ​ការ​ប្រាប់​ពី​ដំណាល​រឿង។ ខ្ញុំ​ជឿថា​ប្រសិន​បើ​យើង​អាច​ធ្វើ​បាន​ល្អ គំនូរ​ជីវចល​ថៃ​នឹង​ទទួល​បាន​ជោគជ័យ។ អ្នកនៅ​ក្នុង​ឧស្សាហកម្ម​នេះ គឺ​មាន​លក្ខណសម្បត្តិ​ខ្ពស់​ ហើយ​ពួក​គេ​ត្រៀម​លក្ខណៈ​ជាស្រេច​សម្រាប់​ឱកាស​ក្នុង​ការ​ផលិត​ភាពយន្ត​គំនូរ​ជីវចល​ថ្មី"។

បំណង​របស់​លោក​ Arayaphong គឺផលិត​គំនូរ​ជីវចល​ល្អៗ ដែល​ធ្វើ​ឱ្យ​មនុស្ស​គ្រប់រូប​ចូល​ចិត្ត​ទស្សនា។ លោក​បាន​និយាយ​ថា "អត្ថន័យ​របស់​​រឿង​អាច​មិន​ចាំបាច់​ទាក់ទង​នឹង​វប្បធម៌របស់​ប្រទេស​ថៃឡើយ វា​អាច​ជា​រឿង​ដែល​មាន​លក្ខណៈ​កំប្លែង​​និង​សប្បាយ"។

សម្រាប់​ព័ត៌មានបន្ថែម សូម​ចូលទស្សនាគេហទំព័រ http://m-h-studio.com​

ព័ត៌មាន​ទាក់ទង​នឹង​ DITP

អត្ថបទដោយ Pimsirinuch Borsub

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Issue 48

មនុស្សយន្ត ដែលបង្កើតឡើងដោយសហគ្រិនថៃ កំពុងផ្លាស់ប្តូរការថែទាំផ្ទៃមុខបែបបុរាណដូចប្រទេសជប៉ុន ។

យោងទៅតាមសហព័ន្ធអន្តរជាតិនៃមនុស្សយន្ត អាស៊ី រួមទាំងប្រទេសអូស្រ្តាលី និងនូវែលសេឡង់ គឺជាទីផ្សារដ៏ធំបំផុត សម្រាប់មនុស្សយន្ត ដែលមានប្រមាណជា 139.300 ឧស្សាហកម្មមនុស្សយន្ដ ដែលបានលក់នៅឆ្នាំ 2014 មានចំនួន 41% ខ្ពស់ជាងឆ្នាំ 2013 ។ សហគ្រិនថៃ ត្រូវបានកំពុងអភិវឌ្ឍមនុស្សយន្ដរបស់ខ្លួន សូមអរគុណចំពោះសិស្សដែលមានទេពកោសល្យ ដែលបានទទួលពានរង្វាន់អន្តរជាតិស្ដីពីមនុស្សយន្ត ។

លោក Chalermpon Punnotok នាយកប្រតិបត្តិរបស់ក្រុមហ៊ុនមនុស្សយន្ត CT Asia និយាយថា "មាន និស្សិតសាកលវិទ្យាល័យជាច្រើនដែលមានជំនាញចាំបាច់ ប៉ុន្ដែមានកន្លែងមួយចំនួនទទួលយកតែនិស្សិតបញ្ចប់ការសិក្សា [ ដើម្បីការងារ ] នៅក្នុងឧស្សាហកម្មមនុស្សយន្តប៉ុណ្ណោះ "។ "ក្រុមហ៊ុនរបស់យើងផ្តោតតែលើមនុស្សយន្តបម្រើសេវាកម្ម ដើម្បីជួយដល់អ្នកទាំងនោះ នៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យ និងនៅផ្ទះ "។

ជាពិសេសសម្រាប់មនុស្សចាស់ រឿងខ្លះជារឿងធម្មតាទេដូចជាការជួបគ្រូពេទ្យដែលអាចក្លាយជាបញ្ហាបាន ។ មនុស្សយន្ត Dinsow បានបង្កើតចាប់តាំងពីឆ្នាំ 2009 ដែលអាចថែរក្សាមនុស្សចាស់ និងអ្នកជំងឺបាន ដោយការត្រួតពិនិត្យចលនារាងកាយ និងសញ្ញាសំខាន់ៗជាមួយនឹងឧបករណ៍ចាប់សញ្ញាដែលបម្រើជាវិបផតថល សម្រាប់ម៉ាស៊ីនត្រួតពិនិត្យជាមួយនឹងវេជ្ជបណ្ឌិត ។

លោក Punnotok បាននិយាយថា "អ្វីដែលធ្វើឱ្យយើងមានភាពខុសគ្នាពីក្រុមហ៊ុនផលិតមនុស្សយន្តផ្សេងទៀតគឺថា មនុស្សយន្ដរបស់ពួកគេមានទំនោរទៅជាវិស្វកម្ម និងខ្វះការប៉ះពាល់របស់មនុស្ស "។ "Dinsow អាចញញឹម និងសូម្បីតែឈ្មោះរបស់វាបន្លឺឡើងនៅលើផែនដីក៏ដោយ "។

បានបើកដំណើរការនៅឆ្នាំ 2015 ជាម៉ូដែល Dinsow ចុងក្រោយបំផុត និង Dinsow Mini គឺវាតូច ដូច្នេះវាអាចត្រូវបានដាក់ឱ្យនៅក្បែរអ្នកជំងឺសម្រាកបាន ។ លើសពីនោះសម្រាប់អ្នកជំងឺដែលអាចដើរបាន មានម៉ូដែលដែលមានទំហំធំ អាចធ្វើតាមពួកគេនៅជុំវិញបាន ។

លោក Punnotok បាននិយាយថា "មនុស្សចាស់មានទំនោរទទួលយកភាពឯកោ "។ "ពួកគេមិនមានជំងឺជារៀងរាល់ថ្ងៃទេ ប៉ុន្តែពួកគេបានជួបប្រទះភាពឯកោជារៀងរាល់ថ្ងៃ ។ មនុស្សយន្តនេះ កូន និងចៅរបស់ពួកគេ អាចហៅទូរស័ព្ទមកកាន់ពួកគេ មើលឃើញមុខគ្នាទៅវិញទៅមក ហើយបញ្ជូនឱ្យពួកគេនូវ តន្ត្រី និងវីដេអូបាន ។ ហើយវាក៏មានផងដែរនូវមុខងារធ្វើលំហាត់ប្រាណ និងមុខងារធ្វើសេចក្ដីអធិស្ឋាន "។ លោកបានបន្ថែមថា មនុស្សយន្តនេះ ត្រូវបានគេ ប្រើរួចទៅហើយ ក្នុងការថែទាំផ្ទះជាច្រើននៅក្នុងប្រទេសជប៉ុន ។

មន្ទីរពេទ្យនៅទីក្រុងបាងកក ដូចជា ជូឡាឡុងកន និង ផាយ៉ាថៃ កំពុងធ្វើការជាមួយមនុស្សយន្ត Asia CT ដើម្បីអភិវឌ្ឍន៍មនុស្សយន្ត ដោយប្រើពួកវាជាមួយអ្នកជម្ងឺ ។ គាត់និយាយថា "ការប្រើប្រាស់មនុស្សយន្តនៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យ គឺស្ថិតក្នុងដំណាក់កាលអភិវឌ្ឍ ហើយនឹងមាននៅក្នុងការប្រើប្រាស់ខ្នាតពេញលេញពីពាក់កណ្តាល ឆ្នាំ 2016 តទៅ "។

បើយោងតាមលោក ​​Punnotok ក្រុមហ៊ុនបានទទួលការបញ្ជាទិញរួចហើយ ពីបុគ្គល មន្ទីរពេទ្យ និងមេផ្ទះ ។ លោកបានពន្យល់ថាខ្សែសង្វាក់ផ្គត់ផ្គង់រថយន្តនៅប្រទេសថៃ បានដើរតួយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការរក្សាតម្លៃទាបផ្នែកមនុស្សយន្ត ជាច្រើន ដែលអាចត្រូវបានចែករំលែកជាមួយនឹងឧស្សាហកម្មរថយន្ត ។

ការសហការគ្នា គឺជាអ្វីដែលជំរុញ CT អាស៊ី មនុស្សយន្ត ។ លោក Punnotok និយាយថា៖ « ខ្ញុំមិនមែនជា វិស្វករ ប៉ុន្តែទីផ្សារ មួយ»។ «យើងមាន រចនាក្រាហ្វិក ទីផ្សារ សាខាផ្សេងគ្នា របស់វិស្វករ និងការផងដែរ ភាពជាដៃគូជាមួយ មន្ទីរពេទ្យ នានាក្នុង គោលបំណងដើម្បី ធ្វើការអភិវឌ្ឍ មនុស្សយន្ដ នេះ។ គោលដៅ រយៈពេលវែង របស់ខ្ញុំគឺ ដើម្បីអភិវឌ្ឍ មនុស្សយន្ត ដែលអាច ផ្តល់សេវា ទូរ សម្រាប់អ្នកជំងឺដែល រស់នៅឆ្ងាយពី មជ្ឈមណ្ឌល ទីក្រុង

និងមន្ទីរពេទ្យ »។ សម្រាប់ព័ត៌មាន​បន្ថែម​សូម​ចូលមើលគេហទំព័រ www.ctasia.com

ថ្លែងដោយ៖ Pimsirinuch Borsub

 

 

Issue 46

ក្រសួងពាណិជ្ជកម្មថៃត្រូវ កំពុងធ្វើការលើកកម្ពស់ឧស្សាហកម្មកៅស៊ូ ដើម្បីធ្វើយ៉ាងណា បង្កឲ្យមានភាពសមស្របតាមសកម្មភាពអាជីវកម្ម។
ឧស្សាហកម្មកៅស៊ូរបស់ប្រទេសថៃ គឺមានទំហំធំដែលមានសមត្ថភាពផលិតប្រមាណជា 4 លានតោន នៃកៅស៊ូធម្មជាតិជារៀងរាល់ឆ្នាំ។ ក្នុងឆ្នាំ 2015 ប្រាក់ចំណូលបានពីការនាំចេញកៅស៊ូចំនួនសរុប $ 5 ពាន់លានដុល្លារ ដោយការនាំចេញផលិតផលកៅស៊ូចំនួន 6,85 ពាន់លាន $ សហរដ្ឋអាមេរិក។ ប្រទេសនាំចូលកៅស៊ូកំពូលៗ ពីប្រទេសថៃមាន ចិន ម៉ាឡេស៊ី ជប៉ុន កូរ៉េខាងត្បូង និងសហរដ្ឋអាមេរិក។
ចាប់ពីថ្ងៃទី 29 ខែកុម្ភៈ ដល់ ថ្ងៃទី2 ខែមីនា ក្រុមហ៊ុននាំចូលកៅស៊ូ ១៥០ មកពីបណ្តាប្រទេសចំនួន ២៨ រួមមានប្រទេសម៉ាឡេស៊ី វៀតណាម ចិន អាហ្វ្រិកខាងត្បូង ឥណ្ឌា កូរ៉េខាងត្បូង និងអារ៉ាប៊ីសាអូឌីត បានចូលរួមនៅក្នុងកិច្ចចរចាពាណិជ្ជកម្ម ជាមួយក្រុមហ៊ុនថៃចំនួន 109 នៅឯសណ្ឋាគារ Centara Grand Hotel មជ្ឈមណ្ឌល Plaza Ladprao ទីក្រុងបាងកក។
លោកស្រី Apiradi Tantraporn រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងពាណិជ្ជកម្ម បានលើកឡើងថា "ក្រសួងពាណិជ្ជកម្មជឿជាក់ថា សកម្មភាពផ្គូផ្គងអាជីវកម្មទាំងនេះ នឹងជាជំហានសំខាន់មួយសម្រាប់ឧស្សាហកម្មកៅស៊ូរបស់ថៃ ក្នុងការកសាងទំនាក់ទំនងពាណិជ្ជកម្មជាមួយដៃគូបរទេស" ។ "លើសពីនេះទៀតសកម្មភាពទាំងនេះ នឹងផ្តល់នូវកាលានុវត្តភាពថ្មីសម្រាប់ក្រុមហ៊ុន [ថៃ] ដើម្បីជួបជាមួយអ្នកទិញថ្មីៗ ដែលមាន
សក្តានុពលមកពីបណ្តាប្រទេសនានា។
Von Bundit ជាអ្នកផលិត និងអ្នកនាំចេញម្នាក់ ក្នុងចំណោម ក្រុមហ៊ុនផលិតកៅស៊ូធម្មជាតិធំបំផុតរបស់ប្រទេសថៃនិងក្រុមហ៊ុននាំចេញ បានចុះហត្ថលេខាលើអនុស្សរណៈយោគយល់គ្នាលើផលិតផលកៅស៊ូ សរុបចំនួនជាង 110.000 តោន ជាមួយក្រុមហ៊ុននាំចូលកៅស៊ូរបស់ប្រទេសចិនចំនួនបី គឺ ក្រុមហ៊ុន Qingdao Runlian ក្រុមហ៊ុន Shanghai Han Qing Import & Export និងក្រុមហ៊ុន Shanghai Ting Qing Industry។
ផលិតផលធ្វើពីកៅស៊ូ ដែលបង្ហាញពីការចាប់អារម្មណ៍បំផុតពីអ្នកទិញ រួមមានសំបកកង់, ខ្នើយជ័រ និងពូក កៅស៊ូធម្មជាតិ ស្រោមដៃធ្វើពីកៅស៊ូ និងគ្រឿងបន្លាស់រថយន្តដែលធ្វើពីកៅស៊ូ។
រដ្ឋាភិបាលថៃបានបង្កើតមជ្ឈមណ្ឌលជាច្រើន សម្រាប់ផលិតកម្ម, ទីផ្សារ និងការស្រាវជ្រាវបច្ចេកវិទ្យា ក្នុងគោលបំណងដើម្បីផលិតកៅស៊ូដែលមានគុណភាពខ្ពស់បំផុត និងដើម្បីបំពេញតាមតម្រូវការ
ទីផ្សារ។
Parimon Charoonthum ជានាយិកការប្រតិបត្តិខាងផ្នែកទីផ្សារ នៃអាជ្ញាធរកៅស៊ូរបស់ប្រទេសថៃ មានជំនឿថាការចរចាអាជីវកម្មទាំងនេះ នឹងជួយឧស្សាហកម្មកៅស៊ូថៃពង្រីកអាជីវកម្មនៅបរទេស។
លោកស្រីបានលើកឡើថា: "អាជ្ញាធរកៅស៊ូថៃ ធ្វើការផលិតកៅស៊ូ ឲ្យទៅជា កៅស៊ូ ខាប់ និងជ័រកៅស៊ូប្លុក"។ "ខ្ញុំគិតថា ការចរចាលើវិស័ញជំនួញទាំងនេះជាមួយនឹងអ្នកទិញបរទេស នឹងផ្តល់នូវឱកាសសម្រាប់ឧស្សាហកម្មកៅស៊ូរបស់យើងដើម្បីពង្រីកបន្ថែមទៀត។
"យើងមានកន្លែងជាច្រើន ទាំងនៅក្នុងភាគខាងត្បូង និងនៅក្នុងភាគឦសាននៃប្រទេសថៃ។ ឥឡូវនេះ យើងបានលក់ទៅឱ្យអ្នកទិញសំខាន់ៗនៅក្នុងប្រទេសថៃ ដែលបានបម្លែងជ័កៅស៊ូ ឲ្យទៅជា ផលិតផលកៅស៊ូ។ ដោយទទួលបានបានពីការចរចាលើផ្នែកអាជីវកម្មទាំងនេះ យើងសង្ឃឹមថានឹងទទួលបានអតិថិជនបរទេសដោយផ្ទាល់មួយចំនួន ដែលមានការចាប់អារម្មណ៍ចំពោះផលិតផលកៅស៊ូកែច្នៃទាំងនេះ។
ព្រឹត្តិការណ៍នេះផងដែរ បានបង្ហាញមានលក្ខណៈពិសេសក្នុងការតាំងពិព័រណ៍លើការផលិតកៅស៊ូ ព្រមទាំងដំណើរទេសចរណ៍រោងចក្រ ដើម្បីជួយផ្សព្វផ្សាយរូបភាពនៃកៅស៊ូថៃ។ ការចរចារត្រូវបានគេរំពឹងថានឹងបង្កើតបានជាង 10 លានបាតក្នុងការធ្វើពាណិជ្ជកម្ម។

ស្រង់សំដីដោយ Pim Sirinuch Borsub

 

 

Issue 47

 
 

សហគ្រិនបង្ហាញម៉ូដថៃឈានមុនបានដាក់បង្ហាញគម្រោងរបស់ពួកគេនៅព្រឹត្តិការណ៍ BIFF & BIL 2016 នៅខែមីនានេះក្រោមប្រធានបទការបង្ហាញម៉ូដជាក្រុមទីក្រុងបាងកក។

ត្រូវបានគាំទ្រដោយនាយកដ្ឋានលើកកម្ពស់ឧស្សាហកម្ម (DIP) និងវិទ្យាស្ថានសម្រាប់ការអភិវឌ្ឍសហគ្រាសធនតូចនិងមធ្យម (ISMED) ដែលជាបណ្តុំនៃក្រុមហ៊ុនបង្ហាញម៉ូដចំនួន 42 បានពិនិត្យមើលយុទ្ធនាការម៉ូដែលទីក្រុងបាងកក ដែលត្រូវបានដំណើរការតាំងពីឆ្នាំ 2006 មក។ បច្ចុប្បន្ននេះហៅថាការបង្ហាញម៉ូដជាក្រុមទីក្រុងបាងកក (BFC) ដែលបើកសម្រាប់ផលិតករថៃដែលប្រតិបត្តិការក្នុងឧស្សាហកម្មបង្ហាញម៉ូដ។

នាយកគ្រប់គ្រង Maneesilp លោក Molee Maneechot បានពន្យល់ថា "ដោយធ្វើការជាក្រុម ពួកយើងត្រូវបានបង្ហាត់បង្រៀននិងណែនាំដោយ ISMED មិនត្រឹមតែសម្រាប់អភិវឌ្ឍផលិតផលរបស់យើងនិងបង្កើតការប្រមូលផ្តុំដែលឆ្លុះបញ្ចាំងនូវអត្តសញ្ញាណនៃក្រុមនីមួយៗ ប៉ុន្តែរៀនពីរបៀបដែលយើងអាចកែច្នៃខ្លួនឯងក្នុងការធ្វើការងាររួមគ្នាក្នុងទីផ្សារសកលមួយ។" ក្រុមហ៊ុនបានលក់ស្បែកជើងស្បែកដែលធ្វើពីដៃទាំងនៅក្នុងប្រទេសថៃនិងបរទេសដូចជានៅ Milan និង Lausanne រយៈពេល 25 ឆ្នាំហើយ។

លោក Sakchai Boonyanusith អ្នកផលិតសូត្របូរាណថៃ Taew Thai Silk បានប្រាប់ឱ្យដឹងថា BFC គឺជាកិច្ចសហប្រតិបត្តិការផ្នែកឯកជនមានគោលបំណងអនុវត្តវិធីសាស្ត្រជាក់ស្តែងទៅក្នុងឧស្សាហកម្មបង្ហាញម៉ូដប្រទេសថៃ។ គាត់និយាយថា "សមាជិកក្រុមអាចចែករំលែកចំណេះដឹងរបស់ពួកគេពាក់ព័ន្ធនឹងវត្ថុធាតុដើមរហូតវិធីនិងរបៀបនៃការធ្វើជាមួយសមាជិកផ្សេងទៀត"។ "ការធ្វើដូច្នេះនឹងជួយពង្រីកទស្សនៈ វិស័យនិងការច្នៃប្រឌិតរបស់យើង។ យើងអាចបន្ថែមតម្លៃទៅឱ្យគ្នាទៅវិញទៅមក។"

យោងតាម DIP ឧស្សាហកម្មបង្ហាញម៉ូដរបស់ថៃមានតម្លៃជាង 620 លានបាត (ប្រមាណ 17.5 លានដុល្លារ) កាលពីឆ្នាំ 2014 បានបង្ហាញការបន្តកើនឡើងប្រមាណ 4% ទៅ 5%។ ក្នុងរយៈពេលប្រាំឆ្នាំ តម្លៃទីផ្សារនៃឧស្សាហកម្មបង្ហាញម៉ូដក្នុងប្រទេសថៃត្រូវបានរំពឹងទុកថានឹងកើនដល់មួយពាន់ពាន់លានបាត ឬ 28 ពាន់លានដុល្លារ។

លោក Boonyanusith បន្ថែមទៀតថា គម្រោងនេះគឺជាវិធីសាស្ត្រមួយក្នុងការបង្ហាញការច្នៃប្រឌិតនៃឧស្សាហកម្មទៅដល់អន្តរជាតិក៏ដូចជាចែករំលែកនូវគំនិតថ្មីៗ។

គាត់និយាយថា "ជាឧទាហរណ៍ មនុស្សខ្លះនិយាយថាសូត្រគឺសម្រាប់សម្លៀកបំពាក់ទាន់សម័យប៉ុណ្ណោះ។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើយើងនិយាយពីពាក្យ 'ការបង្ហាញម៉ូដ' វាមានន័យទូលំទូលាយចំពោះការរចនានិងការច្នៃប្រឌិត។ សូត្រគឺជាវត្ថុធាតុដែលអាចត្រូវយកមកធ្វើស្បែកជើង កាបូប ឬវត្ថុផ្សេងៗទៀត។"
ផែនការនេះគឺដើម្បីចាប់យកផលិតផល BFC នៅបរទេសដូចជាផ្សារទំនើប Takashimaya Mall ក្នុងប្រទេសសឹង្ហបុរី និងផ្សារទំនើប Super Brand Mall នៅសៀងហៃ។

លោក Maneechot និយាយថា "យើងនឹងជ្រើសយកម៉ាកណាដែលរួចរាល់សម្រាប់ការនាំចេញ"។ "សមាជិក BFC គួរត្រូវធ្វើយ៉ាងណាឱ្យផលិតផលរបស់ខ្លួនសមស្របទៅនឹងកិច្ចការជំនួញក្នុងស្រុងនិងអន្តរជាតិ។" គាត់បន្ថែមថា កិច្ចជំនួញអន្តរជាតិជាច្រើនតម្រូវឱ្យផលិតផលត្រូវចុះបញ្ជីនៅក្រសួងពាណិជ្ជកម្ម និងសម្រាប់ម៉ាកដើម្បីការពារសិទ្ធិកម្មសិទ្ធិ។ គាត់និយាយថា "សហគ្រិនដែលចង់ចូលទៅក្នុងទីផ្សារសកលត្រូវសិក្សានិងអនុវត្តឱ្យបានត្រឹមត្រូវ។"

លោក Maneechot ជឿថាសមាជិកទាំងអស់គួរគាំទ្រដល់ដៃគូរបស់ខ្លួន។ គាត់និយាយថា "យើងប្រកួតប្រជែងក្នុងលក្ខខណ្ឌគុណភាព មិនមែនតម្លៃនោះទេ។ "នោះយើងនឹងអាចរីកចម្រើនដោយយូរអង្វែង។"

អត្ថបទដោយ Natthinee Ratanaprasidhi

 

Issue 45

The team behind award-winning animation studio Rocky Dolly reveals how their comics go beyond entertaining toddlers. 

“Comics are not always nonsense. Comics can provide knowledge as well,” says Poe Sriwatanathamma, managing director of Rocky Dolly Studio. Having collected various prizes, including the latest Thailand Selected Project at Asian Animation Summit 2015, the animator knows a bit about where the Thai graphic industry is currently located.

“I just want to see more creative workforce in Thai animation industry,” he says, adding that Thailand has good production techniques, but that it is lacking in terms of story or character development.

After taking an internship at American studios The Little Airplane Production and The Studio NYC, Poe Sriwatanathamma and Chaiyalap Chanyam, Rocky Dolly Studio’s director, were inspired to create their own creative design house in 2013, the name came from their first project.

Rocky Dolly, or Lomlook in Thai, is a short 2D animation series for kids. It scooped the first prize at the Digimedia Contest in 2013. The story focuses on friendship, family and community, as well as clearly targeting the pre-school audience with its feel-good mood and tone.

“We don’t just produce cartoons, we do characterisation. We create value for the characters,” says Chanyam. “Our target audience is pre-school children aged between four and six years. We found that there is less competition in this group, and also the simple design with informative and useful content is what we are good at.”

To create Lomlook, the pair deviated from traditional Thai animation production techniques. “Oversea animators would reference child psychology. This contrasts with Thailand, where we focus mostly on the imagination and passion of animators,” he says, adding that domestic animators are less concerned with how the story would affect the children in his view.

“How we find ideas and inspiration is by watching a variety of cartoons to study techniques, studying child psychological research, and child development and behaviour to create a story for the pre-school age,” he says. The studio has also employed a child psychologist as a consultant through the creative process.

Sriwatanathamma believes that while much attention is being placed on research and development in order to create an innovative approach, you should never lose sight of the fundamentals of storytelling.

“What is important is how to create a compelling story,” he says. “Spectacular designs and special effects won’t bring anything more profound. If you understand the message from the story, you will understand the value.”

For more information, visit www.rockydolly.co.th
Words by Natthinee Ratanaprasidhi 

366998