Inside ASEAN⁺

Issue 58

 
 

Tharaphu បានទាញយកប្រយោជន៍ជំនាញ 20 ឆ្នាំរបស់ខ្លួនក្នុងឧស្សាហកម្មឈើម៉ៃសាក់ ដើម្បីធ្វើពិសោធកម្មផលប័ត្រអាជីវកម្មរបស់ខ្លួនទៅក្នុងវិស័យដែលមានភាពរីកលូតលាស់រហ័សផ្សេងទៀត។

Apiwitt Phongsphetrarat នាយក Tharaphu Décor និយាយថា "ឪពុករបស់ខ្ញុំនាំចូលឈើម៉ៃសាក់ពីប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ា ហើយក្រោយមកក្រុមហ៊ុននេះក៏បានទទួលដីសម្បទានសម្រាប់អាជីវកម្មម៉ៃសាក់ក្នុងប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ា"។

Tharaphu Décor បានបើករោងចក្រក្នុងទីក្រុងយ៉ាំងហ្គោ 13 ឆ្នាំមកហើយដើម្បីដំណើរការឈើសម្រាប់នាំចេញ។ ប្រហែលជា 75% នៃឈើម៉ៃសាក់កែច្នៃត្រូវបាននាំចេញទៅកាន់អឺរ៉ុប និងសហរដ្ឋអាមេរិក ខណៈដែល 20% ត្រូវបានបញ្ជូនទៅប្រទេសថៃ និងចំនែកដែលនៅសល់ទៅកាន់ប្រទេសផ្សេងៗទៀត។

Phongsphetrarat និយាយថា "ភាពជំនាញរបស់យើងក្នុងដំណើរការឈើម៉ៃសាក់ និងទីផ្សារគឺជាភាពខ្លាំងរបស់ក្រុមហ៊ុន ដោយសារយើងអាចបង្កើតតម្លៃខ្ពស់បំផុត និងទទួលផលប្រយោជន៍ពីការផ្គត់ផ្គង់មានកម្រិតនៃវត្ថុធាតុដើម។ អ្នកប្រើប្រាស់របស់យើងតំណាងអោយទីផ្សារពិសេសមួយ ព្រោះឈើម៉ៃសាក់ត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាឯកទេសមួយ។ Tharaphu Décor ពិតជាបានយល់ពីអ្វីដែលអតិថិជនរបស់យើងកំពុ​ងស្វែងរក ហើយយើងមានទំនាក់ទំនងល្អ និងរឹងមាំជាមួយពួកគេ"។

លើសពីនេះ ខណៈពេលដែលប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ាបានបើកការវិនិយោគនៅបរទេសក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ក្រុមហ៊ុនបានពង្រីកអាជីវកម្មរបស់ខ្លួនទៅក្នុងវិស័យផ្សេងៗទៀត រួមមាន សំណង់ ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ ទូរគមនាគមន៍ ការដឹកជញ្ជូន និងការថែទាំសុខភាព។

គាត់និយាយថា "ឧស្សាហកម្មទាំងនេះគឺគួរអោយចាប់អារម្មណ៍ណាស់ និងមានសក្ដានុពលកើនឡើងខ្ពស់។ ឥលូវនេះ យើងផ្ដល់នូវសេវាកម្មទូលំទូលាយសម្រាប់សំណង់ ការដឹកជញ្ជូន និងការចែកចាយ។ ទូរគមនាគមន៍គឺជាអាជីវកម្មសំខាន់មួយ"។ "វាក៏មានតម្រូវការខ្ពស់សម្រាប់ការថែទាំសុខភាព ពីព្រោះប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ានៅតែខ្វះកន្លែងត្រឹមត្រូវ និងប្រភពធនធានមនុស្សថែទាំសុខភាពដែលមានជំនាញ"។ Tharaphu Décor មានសាខាធ្វើប្រតិបត្ដការឈានមុខគេនៅមជ្ឈមណ្ឌលដែលមានសោភណ្ឌភាពស្រស់ស្អាតរបស់ថៃគឺនៅគ្លីនិក Nitipon ក្នុងប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ា។

Phongsphetrarat ជឿជាក់ថា វិស័យទាំងអស់នេះនឹងរីកចម្រើនជាបន្ដបន្ទាប់ក្នុងរយៈពេល 10 ទៅ 20 ឆ្នាំក្រោយ។ ទោះជាច្បាប់ បទប្បញ្ញត្ដិ និងការិយារដ្ឋមន្ត្រីរបស់មីយ៉ាន់ម៉ាអាចបង្ហាញពីបញ្ហាប្រឈមសម្រាប់អាជីវកម្មបរទេសក៏ដោយ ក៏រដ្ឋាភិបាលមីយ៉ាន់ម៉ាបានព្យាយាមបង្កើតបរិយាកាសវិនិយោគិនដែលមានភាពងាយស្រួលបន្ថែមទៀតផងដែរ។

ទិន្នន័យពីនាយកវិនិយោគទុន និងរដ្ឋបាលក្រុម​ហ៊ុនរបស់ប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ាបង្ហាញថា

ការវិនិយោគផ្ទាល់នៅបរទេស (FDI) អំឡុងឆ្នាំសារពើពន្ធ 2015-2016 សរុបមាន 9.4 ពាន់លានដុល្លារសហរដ្ឋអាមេរិក បំបែកជា 217 គម្រោង។ វិស័យប្រេង និងឧស្ម័នបានទាក់ទាញ

ការវិនិយោគធំជាងគេ មានដូចជាការដឹកជញ្ជូន ទំនាក់ទំនង និងផលិតកម្ម។

Phongsphetrarat ផ្ដល់ដំបូន្មានចំពោះវិនិយោគិនសក្ដានុពលទៅកាន់ប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ាថា "អ្នកត្រូវតែចូលទៅកាន់វិស័យនេះ ដោយសង្កេត និងវាយតម្លៃទំហំទីផ្សារ និងសក្ដានុពលកំណើនរបស់ខ្លួន"។ "ថ្លៃដើមវិនិយោគចម្បងគឺខ្ពស់ណាស់ ប៉ុន្ដែខ្ញុំធានាជូនអ្នកថាថវិកាសម្រាប់ការបង្កើតការយល់ដឹងម៉ាកសញ្ញារបស់អ្នកនៅប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ា ឥលូវនេះថោកជាងអ្វីដែលអ្នកនឹងត្រូវចំណាយក្នុងរយៈពេលបីទៅប្រាំឆ្នាំខាងមុខនេះ"។

សម្រាប់ពត៌មានបន្ថែម សូមចូលទៅកាន់ www.sesiafurniture.com ឬទំនាក់ទំនង Phongsphetrarat តាមរយៈ អាសយដ្ឋាន​អ៊ីមែល​នេះ​ត្រូវ​បាន​ការពារ​ពី​បណ្ដា​យន្ត​ផ្ញើ​សារ​រំខាន ។ អ្នក​ត្រូវ​ការ​បើក​ប្រើ JavaScript ដើម្បី​មើល​វា ។

រៀបរៀងពាក្យដោយ Somhatai Mosika

 

 

Issue 57

ចុងភៅថៃដែលមានបទពិសោធន៍ម្នាក់កំពុងបង្រៀនប្រជាជនចិនពីរបៀបចម្អិនម្ហូបថៃពិតៗ។

អ្នកស្រី Wanasnan Kanokpattanagkul នាយកប្រតិបត្ដិនៅមជ្ឈមណ្ឌល Aiyara និយាយថា "អាហារថៃមានប្រជាប្រិយភាពយ៉ាងខ្លាំងក្នុងប្រទេសចិន ដោយសារភ្ញៀវទេសចរណ៍ចិនទៅលេងប្រទេសថៃ និងភ្លក់អាហារទាំងនោះ ហើយពួកគេពិតជាចូលចិត្ដណាស់" ដោយបន្ថែមថា តុងយ៉ាមបង្គារ ជាមុខម្ហូបមួយក្នុងចំណោមម្ហូបផ្សេងទៀតដែលមានប្រជាប្រិយភាពខ្លាំងបំផុត។ នេះគឺជាកត្ដាសំខាន់មួយនៅពីក្រោយប្រទេសចិន ដែលជាទីផ្សារសក្ដានុពលរីកចម្រើន សម្រាប់បើកដំណើរការភោជនីយដ្ឋានថៃ។

យោងទៅតាមទិន្នន័យដែលប្រមូលបានពីអ្នកស្រី Kanokpattanangkul នៅខែកក្កដា ឆ្នាំ 2015 មានភោជនីយដ្ឋានថៃចំនួន 569 ក្នុងប្រទេសចិន ដែលក្នុងនោះមាន 91 ភោជនីយដ្ឋាននៅទីក្រុងប៉េកាំង 157 ភោជនីយដ្ឋាននៅសៀងហៃ និង 61 ភោជនីយដ្ឋាននៅក្វាងចូវ និងសេសសល់ប៉ុន្មានទៀតនៅក្នុងទីក្រុងផ្សេងៗ។ នេះគ្រាន់តែជាផ្នែកមួយនៃបាតុភូតសកលប៉ុណ្ណោះ ជាមួយនឹងទិន្នន័យ DITP បង្ហាញថានៅឆ្នាំ 2015 មានភោជនីយដ្ឋានថៃចំនួន 14,908 នៅឯបរទេសរួមមាន 3,022 ភោជនីយដ្ឋាននៅអាស៊ី។

លើសពីនេះ កាលពីខែមិនា ឆ្នាំ 2016 មានភោជនីយដ្ឋានត្រឹមតែ 1,301 ប៉ុណ្ណោះដែលមានបិទស្លាកសញ្ញា Thai Select ដែលបញ្ជាក់ពីភាពត្រឹមត្រូវនៃអាហារថៃ។

តម្រូវការខ្ពស់សម្រាប់អាហារថៃពិតក្នុងប្រទេសចិនបានបំផុសគំនិតអោយអ្នកស្រីKanokpattanagkul ផ្ដល់វគ្គធ្វើម្ហូបថៃនៅសាកលវិទ្យាល័យស៊ីឈួនទេសចរណ៍ ដើម្បីបង្រៀនប្រជាជនចិនពីរបៀបចម្អិនអាហារថៃ។ បានបើកដំណើរការក្នុងឆ្នាំ 2012 ថ្នាក់រៀនដែលមាន 144 ម៉ោងត្រូវបានបែងចែកជាពីរផ្នែកសំខាន់ គឺ 96 ម៉ោងសិក្សាពីជំនាញចម្អិន និងការគ្រប់គ្រងហាងភោជនីយដ្ឋាន និងការវិនិយោគ ហើយនិង 48 ម៉ោងចំពោះភាសា និងវប្បធម៌ថៃមូលដ្ឋាន។

នាងពន្យល់ថា "ខ្ញុំបានប្រាប់សិស្សរបស់ខ្ញុំពីថ្ងៃដំបូងថា ប្រសិនបើពួកគេចង់ចូលរួមថ្នាក់នេះ ពួកគេត្រូវតែមកអោយទាន់ម៉ោង ដោយសប្បាយ និងភាពរីករាយនៅពេលពួកគេសិក្សា និងធ្វើម្ហូប"។ "ពួកគេគួរតែអាចប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នាជាភាសាអង់គ្លេសបាន ព្រោះការបង្រៀនជាភាសាអង់គ្លេស"។

ដើម្បីបញ្ចប់វគ្គសិក្សា សិស្សទាំងអស់ត្រូវតែបង្កើតមុខម្ហូបថ្មី ដោយប្រើគ្រឿងផ្សំ និងគ្រឿងទេសថៃ។

នាងនិយាយថា "រសជាតិរបស់ថៃគឺជាគន្លឹះសម្រាប់ថ្នាក់រៀន ដែលនិស្សិតរៀនពីរបៀបធ្វើអោយមានលក្ខណៈខុសគ្នាដោយប្រើគ្រឿងផ្សំរសជាតិ និងគ្រឿងផ្សំរបស់ថៃដូចជាទឹកត្រីដែលមានបិទស្លាករូបបង្គាររសជាតិប្រៃ"។ "យើងបង្រៀនពួកគេអោយធ្វើម្ហូប 15 រូបមន្ដរួមមាន som tum ឬបុកល្ហុង និងតុងយ៉ាម។ និស្សិតទាំងអស់រៀបពីជំនាញធ្វើម្ហូបរបស់ថៃ និងយល់ដឹងពីគំនិតនៃអាហារថៃ ដើម្បីចម្អិនម្ហូបថៃពិតៗ ប៉ុន្ដែក្រោយមកពួកគេតែអនុវត្ដ និងប្រើជំនាញ និងគំនិតច្នៃប្រឌិតរបស់ពួកគេ ដើម្បីបង្កើតមុខម្ហូបថ្មីផ្ទាល់ខ្លួនពួកគេ"។

អ្នកស្រី Kanokpattanangkul ក៏មានផ្ដល់សេវាប្រឹក្សាយោបល់សម្រាប់អ្នកដែលចង់បើកភោជនីយដ្ឋានថៃនៅប្រទេសចិន ក៏ដូចជាមាននូវភោជនីយដ្ឋានផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នកស្រីនៅក្នុងប្រទេសនេះ។

អ្នកស្រីនិយាយថា "ភោជនីយដ្ឋានថៃកំពុងតែរីកចម្រើន និងនៅតែមានឱកាសច្រើនក្នុងទីផ្សារ"។ "ប្រសិនបើអ្នកចង់បើកភោជនីយដ្ឋានមួយ ដំបូងបង្អស់អ្នកត្រូវតែគិតអំពីថ្លៃទីតាំងក្នុងតំបន់គោលដៅ និងថ្លៃម្ហូបអាហារ។ អ្នកគួរតែកុំបើកភោជនីយដ្ឋានណាដែលធំពេក ដែលប្រហែលជ 300 ទៅ 350 ម៉ែតការ៉េគឺសមល្មមហើយ"។

អ្នកស្រី Kanokpattanangkul មើលឃើញឱកាសត្រចះត្រចង់មួយសម្រាប់ភោជនីយដ្ឋានថៃក្នុងទីផ្សារនេះ ហើយអ្នកនាងសង្ឃឹមថាក្នុងរយៈពេល 20 ឆ្នាំខាងមុខម្ចាស់ភោជនីយដ្ឋានថៃទាំងអស់ក្នុងប្រទេសចិនគឺសុទ្ធតែជាសិស្សរបស់គាត់។

សម្រាប់ពត៌មានបន្ថែម សូមភ្ជាប់ទៅទំនាក់ទំនង: 0818404460 និង We Chat: Wanasanan1367873350

រូបភាពមជ្ឈមណ្ឌល Aiyara

រៀបរៀងពាក្យដោយ Somhatai Mosika

 

 

Issue 55

ទីផ្សារតាមបណ្តាញអនឡាញ​ត្រូវបានមើលឃើញថា​កើនឡើងយ៉ាងខ្លាំ​ ដែល​ធ្វើឱ្យ​ពាណិជ្ជកម្មថៃ​បង្កើន​មូលដ្ឋាន​អតិថិជន​របស់ខ្លួន​នៅទូទាំងតំបន់អាស៊ាន។

ដោយមិនគិត​អំពីអ្វីដែល​កើតឡើង​នៅលើទីផ្សាអន្តរជាតិ ពាណិជ្ជកម្ម​តាមប្រព័ន្ធអ៊ិនធឺណិត​កំពុង​រីកចម្រើន​រាល់ឆ្នាំ។ ការស្ទង់មតិ​ Frost និង Sullivan ដែលបានធ្វើកាលពីខែកក្កដា ឆ្នាំ​ 2014 បាន​មើលឃើញ​ថា​ពាណិជ្ជកម្ម​តាមប្រព័ន្ធអ៊ិនធឺណិត​នៅសឹង្ហបូរី ម៉ាឡេស៊ី ថៃ ឥណ្ឌូនេស៊ី ហ្វីលីពីន និងវៀតណាម​នឹង​មាន​ការកើន​ឡើងប្រចាំឆ្នាំ​ដែលមានតម្លៃ​ប្រមាណ​ 34.5 ពាន់លានដុល្លារ​ (1.1 ពាន់ពាន់លានបាត) ឬចំនួន​ ​37.6% ពីឆ្នាំ 2013 ដល់ឆ្នាំ 2018។

ភ្នាក់ងារ​អភិវឌ្ឍប្រតិបត្តិការទូទាត់​អេឡិកត្រូនិក​ (ETDA) គាំទ្រ​ការប្រកាសបែបនេះ។ ស្ថាប័ននេះ​និយាយថា​តម្លៃលក់​នៃពាណិជ្ជកម្មតាមប្រព័ន្ធអេឡិកត្រូនិក​ក្នុងឆ្នាំ 2015 គឺរំពឹងថា​នឹង​កើន​ដល់​ចំនួន 57.3 ពាន់លានដុល្លារ (2 ពាន់ពាន់លានបាត) កើនឡើង​ចំនួន 3.65% លើសពីឆ្នាំកន្លងទៅ។

លោកស្រីបណ្ឌិត​សាស្ត្រាចារ្យ​ Jinjuta Issariyapat និងជា​ទីប្រឹក្សា​ពិសេស​សម្រាប់​ពាណិជ្ជកម្មតាមប្រព័ន្ធ​អ៊ិនធឺណិត​ និយាយថា "បើទោះបីជា​សេដ្ឋកិច្ចក្រៅបណ្តាញ​បានធ្លាក់ចុះក៏ដោយ​ ពាណិជ្ជកម្មតាមប្រព័ន្ធអ៊ិន​ធឺណិត​មិនធ្លាប់ធ្លាក់ចុះនោះទេ។" "ផ្ទុយទៅវិញ​វាបន្តកើនឡើងជានិច្ច។"

លោកស្រីបណ្ឌិត​ Issariyapat ពន្យល់ថា​ប្រភេទនៃ​ពាណិជ្ជកម្មតាមប្រព័ន្ធ​អ៊ិនធឺណិត​កំពុងអភិវឌ្ឍយ៉ាងឆាប់រហ័ស។

លោកស្រីបណ្ឌិតនិយាយថា "វាមិនគ្រាន់តែជា​ការទិញទំនិញ​តាម​អ៊ិនធឺណិត​នោះទេ ប៉ុន្តែ​វា​ក៏ជា​ឧបករណ៍​មួយ​សម្រាប់រួមគ្នា​នៃការធ្វើពាណិជ្ជកម្ម​តាមបណ្តាញនិងក្រៅបណ្តាញ​អ៊ិនធឺណិត ('omni-commerce')។" "ពាណិជ្ជកម្មបែបនេះ​ជួយ​ឱ្យពាណិជ្ជកម្មក្រៅបណ្តាញបែបប្រពៃណីកាន់តែមាន​ភាពងាយ​ស្រួល​និង​មាន​ប្រសិទ្ធភាព​ខ្ពស់។ លើសពីនេះ​បណ្តាញសារព័ត៌មានសង្គម​ ឬពាណិជ្ជកម្មសង្គម​ក៏ត្រូវបានប្រើ​ដើម្បីជំរុញ​ការលក់ផងដែរ។"

យោងតាម​លោកស្រីបណ្ឌិត Issariyapat ថា​ពាណិជ្ជកម្មតាមប្រព័ន្ធអ៊ិនធឺណិត​នៅ​អាស៊ាន​គឺមានការអភិវឌ្ឍ​ខ្លាំងបំផុត​នៅ​សឹង្ហបូរី និង​ម៉ាឡេស៊ី ដែលអតិថិជន​ទិញ​និង​ទូទាត់​ប្រាក់​តាម​រយៈបណទាន។

លោកស្រីបណ្ឌិតនិយាយថា "ប្រទេស [អាស៊ាន] ខ្លះផ្សេងទៀត​គឺប្រើ​ពាណិជ្ជកម្មតាមប្រព័ន្ធ​អ៊ិនធឺណិត​ដើម្បីពិនិត្យមើល​ផលិតផល​ ជាទម្រង់​កាតាឡុក​លើបណ្តាញប៉ុណ្ណោះ បន្ទាប់​មក​ពួកគេ​ប្រើ​បណ្តាញ​ពាណិជ្ជកម្ម​ក្រៅបណ្តាញ​ដើម្បីទិញផលិតផល។" "ជារួម ប្រជាជនអាស៊ាន​កំពុងចាប់ផ្តើ​ម​ទិញ​សម្ភារៈ​តាម​បណ្តាញ​អ៊ិនធឺណិត​កាន់តែច្រើនឡើងៗ។"

បច្ចុប្បន្ន​នៅអាស៊ាន សម្ភារៈបរិក្ខារ​បញ្ចេកវិទ្យាព័ត៌មាន​ សម្ភារៈតាំងបង្ហាញ ផលិតផលតែងលម្អរ និងអាហារបំប៉ន​គឺជាទំនិញ​ពេញនិយមបំផុត​នៅបណ្តាញ​អ៊ិនធឺណិត បើទោះជាយ៉ាងនេះក្តី លោកស្រី​បណ្ឌិត​Issariyapat ជឿថា​វាមាន​ទំហំកាន់តែធំឡើងសម្រាប់​ការពង្រីកខ្លួន។

លោកស្រីបណ្ឌិតនិយាយថា "អនាគតសម្រាប់ទីផ្សារអាស៊ាន​គឺពឹងផ្អែកលើ​ពាណិជ្ជកម្មសេវា​ ដូចជា Grab Taxi ក៏ដូចជា​ការផ្គត់ផ្គង់​អ្នក​បច្ចេកទេស បុគ្គលិកមើលថែទាំផ្ទះ ឬបុគ្គលិកថែទាំសុខភាព​ ពីព្រោះ​ប្រទេស​អាស៊ាន​កំពុងជួប​នូវបញ្ហា​នៃបុគ្គលិក​បម្រើសេវា។" "ការបង្កើតក្រុមហ៊ុន​ក៏​មានតួនាទីសំខាន់ផងដែរ​ក្នុងប្រភេទ​នៃអាជីវកម្មនេះ។"

ក្រៅពី​កិច្ចសហប្រតិបត្តិការ​តំបន់ជិតស្និតនៃពាណិជ្ជកម្មតាមប្រព័ន្ធអ៊ិនធឺណិត​ឆ្លងព្រំដែន​ លោក​ស្រីបណ្ឌិត​ Issariyapat ជឿថា​ពន្ធដាឆ្លងកាត់ព្រំដែន​ ច្បាប់និងបទប្បញ្ញត្តិគឺជាឧបសគ្គសម្រាប់​ពាណិជ្ជកម្ម​តាមប្រព័ន្ធអ៊ិនធឺណិត​ដែលបញ្ហាទាំងនេះត្រូវតែដោះស្រាយ។

លោកស្រីនិយាយថា "ប្រសិនបើការកម្រិតទាំងនេះអាចត្រូវបានដោះស្រាយ ខ្ញុំជឿថា​ពាណិជ្ជកម្មតាមប្រព័ន្ធ​អ៊ិនធឺណិត​ក្នុងតំបន់​នេះ​នឹង​រីកចម្រើន។" "ផលិតផល​ពីប្រទេសថៃ​ ដែល​ក្រុមប្រទេស CLMV (កម្ពុជា ឡាវ មីយ៉ាន់ម៉ា និងវៀតណាម) គិតថា​ប្រសើរ​នឹង​ដំណើរការយ៉ាងល្អ។ វាមិនត្រឹមតែ​បន្ថែម​តម្លៃ​ដល់​ប្រទេស​របស់យើងប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែ​វាថែមទាំង​ផ្តល់ឱកាស​សម្រាប់​សហគ្រាសខ្នាតតូចនិងមធ្យម​របស់ថៃ​ចូលក្នុងទីផ្សារ​អន្តរជាតិផងដែរ។"

សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែម សូមចូលមើល www.etda.or.th, www.frost.com

អត្ថបទដោយ៖ Patcharee Taedangpetch

 

Issue 56

អ្នកត្រួសត្រាយផ្លួវរបស់ថៃម្នាក់បង្ហាញអោយដឹងពីអាថ៌កំបាំងចំពោះភាពជោគជ័យអាជីវកម្មក្នុងសេដ្ឋកិច្ចអាស៊ានដែលរីកចម្រើនយ៉ាងរហ័សនេះ។

មីយ៉ាន់ម៉ាអាចជាពន្លកទីផ្សារសក្ដានុពលមួយសម្រាប់អ្នកវិនិយោគទុនបរទេសជាច្រើន ប៉ុន្ដែវាជាផ្ទះទីពីរសម្រាប់ Kich Aungvitulsatit ជានាយកគ្រប់គ្រងនៃអ្នកចែកចាយផ្ដាច់មុខសហអន្ដរជាតិដ៏ប្រសើរនៃម៉ាកផលិតផលពេញនិយមរបស់អតិថិជនថៃ និងជប៉ុនចំនួន 14 ម៉ាកក្នុងប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍនេះ។

Aungvitulsatit បានចូលទៅក្នុងទីផ្សារមីយ៉ាន់ម៉ាក្នុងឆ្នាំ 1990 ដោយធ្វើការចែកចាយភេសជ្ជៈប៉ូវកម្លាំង Red Bull ហើយនិងត្រីខកំប៉ុងទឹកប៉េងប៉ោះរូបចុងភៅស្រីបីនាក់។ ឥឡូវនេះក្រុមហ៊ុនរបស់គាត់ចែកចាយចំនួន 14 ម៉ាកដែលសរុបមាន ភេសជ្ជៈប៉ូវកម្លាំងថៃ Sponsor ទឹកសូដា Singha ថ្នាំបង្កាសត្វមុសជប៉ុន ARS និងថ្នាំដុសធ្មេញបុរាណថៃ ហើយនិងផលិតផលថែទាំផ្ទាល់ខ្លួន Twin Lotus។

គាត់បាននិយាយថា "ផលិតផលថៃពេញនិយមក្នុងចំណោមប្រជាជនមីយ៉ាន់ម៉ា ដោយសារតែគុណភាពខ្ពស់របស់ពួកគេក្នុងតម្លៃសមរម្យ។ "លើសពីនេះ អាជីវកម្មថៃមិនគួរជឿជាក់លើខ្លួនឯងជ្រុលពេកទេ ព្រោះអ្នកប្រកួតប្រជែងក៏កំពុងតែធ្វើអោយប្រសើរឡើងនូវគុណភាពផលិតផលរបស់ពូកគេផងដែរ ហើយឥឡូវនេះផលិតផលរបស់ពួកគេមួយចំនួនគឺមានគុណភាពស្រដៀងទៅនឹងផលិតផលថៃដែរ។"

ថ្មីៗនេះ ក្រុមហ៊ុនមានការិយាល័យនៅ Yangon, Mandalay ហើយ Myawaddy មានបុគ្គលិកប្រហែល 150 នាក់រួមទាំងបុគ្គលិកជនជាតិថៃ 12 នាក់។ ក្រុមហ៊ុនចែកចាយផលិតផលដោយផ្ទាល់តាមរយៈផ្សារទំនើប ហាងសមរម្យ និងហាងនៅ Yangon និងនៅជិតទីក្រុង ហើយពួកគេបានចាត់តាំងអ្នកចែកចាយបន្ត ដើម្បីធ្វើបែបនេះនៅខេត្ដដទៃទៀត។ គោលដៅរបស់ Aungvitulsatit មានអ្នកចែកចាយបន្ត 30 នាក់ និងផ្សារទំនើបច្រើនជាង 300 កន្លែង ហើយហាងសមរម្យជាមួយនឹងបណ្ដាញចែកចាយរបស់គាត់នៅឆ្នាំ 2017។

គាត់បានបន្ថែមថា "មីយ៉ា់ន់ម៉ាមានតម្រូវការខ្ពស់សម្រាប់ផលិតផលអតិថិជន សំភារៈសំណង់ គ្រឿងម៉ាស៊ីនសម្រាប់វិស័យកសិកម្ម ជី ថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិត និងគ្រាប់ពូជ។" "ទោះជាមីយ៉ាន់ម៉ាជាទឹកដីនៃឱកាសដ៏អស្ចារ្យក៏ដោយ ក៏មានកត្ដាមួយចំនួនដែររួមមាន ភាពខ្វះខាតហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធដឹកជញ្ជូន ដីមានតម្លៃខ្ពស់ កង្វះពលករជំនាញដែលជាបញ្ហាប្រឈមយ៉ាងធំសម្រាប់ការធ្វើអាជីវកម្មក្នុងប្រទេសនេះ។"

ទិន្នន័យពីក្រសួងពាណិជ្ជកម្មថៃបង្ហាញថាមីយ៉ាន់ម៉ាគឺជាដៃគួធ្វើពាណិជ្ជកម្មធំជាងគេទី 18th របស់ប្រទេសថៃ។ ក្នុងឆ្នាំ 2015 ពាណិជ្ជកម្មរវាងប្រទេសទាំងពីរត្រូវបានគេចុះបញ្ជីនៅតម្លៃ 7.74 ពាន់លានដុល្លារសហរដ្ឋអាមេរិក ក្នុងនោះ 4.17 ពាន់លានដុល្លារសហរដ្ឋអាមេរិកបានមកពីការនាំចេញពីប្រទេសថៃទៅប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ា។ ផលិតផលនាំចេញធំជាងគេរួមមាន ប្រេងឥន្ធនៈ ភេសជ្ជៈ គ្រឿងម៉ាស៊ីន ស៊ីម៉ង់ ដែកថែប និងផលិតផលដែកថែប សារធាតុគីមី រថយន្ដ និងគ្រឿងបន្លាស់រថយន្ដ ហើយផលិតផលសម្រាប់អតិថិជន។

គាត់លើកឡើងថា ដើម្បីទាញយកប្រយោជន៍ពីទីផ្សារព្រំដែន Aungvitulsatit ផ្ដល់ប្រឹក្សាដល់ក្រុមហ៊ុនដែលគោរពតាមច្បាប់ និងបទប្បញ្ញាត្ដិរបស់ប្រទេស និងសិក្សាពីវប្បធម៌មីយ៉ាន់ម៉ា ដើម្បីយល់ដឹងពីឥរិយាបថ និងរបៀបរស់នៅរបស់អតិថិជន។ "ការណែនាំពន្យល់ពីផលិតផលគឺជាវិធីសាស្ដ្រល្អបំផុត ដើម្បីបង្កើតការយល់ដឹងពីម៉ាកនៅក្នុងប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ា។ អ្នកទីផ្សារគួរតែផ្ដោតលើសកម្មភាពទីផ្សារបណ្ដាញនៅខាងក្រោម ។"

Aungvitulsatit ជឿជាក់ថាក្នុងរយៈពេល 10 ឆ្នាំក្រោយប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ានឹងមានបរិយាកាសអាជីវកម្មកាន់តែប្រសើរ ជាមួយនឹង ច្បាប់មានប្រសិទ្ធភាព និងដីមានតម្លៃសមរម្យច្រើន ធ្វើអោយវាជាពេលវេលាឥតខ្ចោះមួយដើម្បីចូលទៅក្នុងទីផ្សារនោះ។ លើសពីនេះ គាត់ផ្ដល់ដំបូន្មានដល់ការប្រុងប្រយ័ត្នសម្រាប់នរណាម្នាក់ដែលរៀបផែនការចូលទៅក្នុងទីផ្សារនាពេលនេះ។

គាត់មានប្រសាសន៍ថា "អ្នកត្រូវតែបានកំណត់នូវភាពអត់ធ្មត់ ការខិតខំធ្វើការ និងមិនបោះបង់មុនពេលសម្រេចគោលដៅរបស់អ្នក។" "ម៉្យាងទៀត អ្នកគួរតែជួយអភិវឌ្ឍតំបន់ដែលអ្នកកំពុងធ្វើអាជីវកម្ម។ នៅពេលដែលអ្នកមានការសង្ស័យណាមួយ សូមរកដំបូន្មានពីអ្នកវិនិយោគទុនបរទេសមានស្រាប់នៅក្នុងទីផ្សារ។"

សម្រាប់ពត៌មានបន្ថែម សូមចូលទៅកាន់ www.euithailand.com

សំដីថ្លែងដោយ Somhatai Mosika

 

Issue 54

ជាមួយនឹង​ជំនាញអាជីវកម្មដ៏ទូលំទូលាយនិង​បណ្តាញក្នុង​តំបន់រឹងម៉ាំ V-Serve មាន​បំណង​ចង់ក្លាយ​ជា​ក្រុមហ៊ុនឡូជីស្ទីក​ឈានមុខគេ​ក្នុងទីផ្សារ។

ការបង្កើត​សហគមន៍​សេដ្ឋកិច្ចអាស៊ាន​ (AEC) ជាទីផ្សារ​តែមួយ​នៅចុងឆ្នាំ 2015 បានផ្តល់​អត្ថប្រជយោជន៍​ជាច្រើនដល់ក្រុមហ៊ុនក្នុងតំបន់​ ជាពិសេស​ក្រុមហ៊ុន​ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​ឡូជីស្ទីក។ លោកTanit Sorat យល់ថា V-Serve ស្ថិតក្នុងស្ថានភាពពិតប្រាកដ​ក្នុងទទួលបានប្រយោជន៍​ពី​ការរីកចម្រើននេះ។

លោកប្រធានក្រុមហ៊ុន V-Serve គ្រុប លើកឡើងថា "V-Serve កំពុងក្លាយ​ទៅ​ជា​ក្រុម​ហ៊ុន​ផ្តល់​សេវា​ឡូជីស្ទីក​ឆ្លងដែន​ឈានមុខគេ​នៅក្នុងអាស៊ាន។"

ចាប់តាំងពីការចាប់ផ្តើមដំណើរការ​នៅឆ្នាំ 1980 ក្រុមហ៊ុន V-Serve បានអភិវឌ្ឍ​ពី​ក្រុមហ៊ុនដឹក​ជញ្ជូន​ទំនិញតែមួយ​ទៅជា​ក្រុមមួយក្នុងការផ្តល់សេវា​ឡូជីស្ទីករួមគ្នាពីការចេញឃ្លាំងស្តុក ការបែងចែកផលិតផល​ ការជម្រះពន្ធគយ និង​ការដឹកជញ្ជូន។

បើតាមលោក Sorat ឱ្យដឹងថា ក្រុមហ៊ុនមាន​អតិថិជនប្រមាណ 700 ជាចម្បងគឺ​ផ្នែកយានយន្ត អេឡិកត្រូនិក សារធាតុគីមីនិង​ឧស្សាហកម្មដែក ដែល​ភាគច្រើននៃពួកគេគឺជាជនជាតិ​ជប៉ុន។ ក្រុមហ៊ុន​មានទាំងផ្នែកការិយាល័យជប៉ុននិងមីយ៉ានម៉ាដែលមាន​បុគ្គលិក​និយាយភាសា​ដើម ដែល​ផ្តល់ឱ្យដល់​អតិថិជន​នូវ​ដំបូន្មាន​ផ្នែក​ពាណិជ្ជកម្ម​ វិនិយោគ និង​ឡូជីស្ទីក។

គាត់បាននិយាយថា "យើងមានបុគ្គលិកនិយាយភាសាដើមក្នុងការ​ជួយ​អតិថិជន​បរទេស​របស់យើង​ ពីព្រោះ​យើងដឹងពីការផ្តល់សេវាល្អប្រសើរតាមតម្រូវការរបស់ជប៉ុន" គាត់បានបន្ថែមថា ក្រុមហ៊ុន​ក៏មាន​សេវា​ហៅទូរស័ព្ទបម្រើអតិថិជន​ 24 ម៉ោង​ជាភាសាថៃ និងភាសាអង់គ្លេស ដូច្នេះ​អតិថិជនអាច​ទាក់ទង​មកក្រុមហ៊ុន​បានគ្រប់ពេល។

លោក Sorat ជឿថាសហគមន៍ AEC បានបង្កើត​ទាំង​ឱកាស​និង​បញ្ហាប្រឈម​សម្រាប់​ក្រុមហ៊ុន​ឡូជីស្ទីក ប៉ុន្តែ​សម្រាប់​ V-Serve ត្រៀមខ្លួនជាស្រេច​ក្នុងការប្រកួតប្រជែង​ក្នុងការ​ពង្រីកទីផ្សារ​នេះ។

ក្រុមហ៊ុនប្រឹក្សាយោបល់សកល Frost & Sullivan ព្យាករណ៍ថាឧស្សាហកម្ម​ឡូជីស្ទីក​របស់ប្រទេស​ថៃ​ថានឹងកើនឡើងពី 7.5% ទៅ 85.9 ពាន់លានដុល្លារក្នុងឆ្នាំ 2016។ ជារួម​ក្នុងតំបន់​អាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិក​បាន​កើនឡើង​ជាមធ្យម​ 7.6% ប្រចាំឆ្នាំចាប់ពី 2011-2016 ដែលមានតម្លៃសរុប​លើសពី​ 4 ពាន់ពាន់លានដុល្លារ​ក្នុងឆ្នាំ 2016។

លោក Sorat និយាយថា "យើងនឹងមើលឃើញពីការប្រកួតប្រជែងយ៉ាងខ្លាំងក្លាក្នុងឧស្សាហកម្ម​នេះ​ ដោយសារតែ​ក្រុមហ៊ុនផ្តល់សេវាឡូជីស្ទីក​បរទេស​ដែលមានសមត្ថភាព​ជាច្រើន​បាន​ចូលមកវិនិយោគ​ក្នុងតំបន់​នេះ​ដើម្បី​ទទួលបាន​ចំណែកមួយនៃការរីកចម្រើនយ៉ាងឆាប់រហ័ស​ទីផ្សារនេះ។"

ទោះជាយ៉ាងណាក្តី គាត់មានជំនឿចិត្តថាភាពខ្លាំង​របស់ V-Serve ក្នុងការច្នៃប្រឌិត បត់បែន និងការផ្តល់សេវាស្របតាមតម្រូវការ ភ្ជាប់ជាមួយនឹង​ជំនាញ​របស់បុគ្គលិក​របស់ខ្លួន នឹងធ្វើ​វា​ឱ្យក្លាយ​ជាជម្រើសដ៏ប្រសើរ​សម្រាប់អតិថិជន​ទាំងឡាយ។

គាត់បាននិយាយថា "យើងផ្តល់នូវ​សេវាគុណភាព​អន្តរជាតិ​ ដោយគិតតម្លៃនៃទីផ្សារថៃ។" "V-Serve មានដៃគូ​ក្នុងស្រុករឹងម៉ាំក្នុងបណ្តាប្រទេសអាស៊ាន ហើយយើងក៏មានការិយាល័យ​នៅប្រទេស​មីយ៉ានម៉ា និង​ Penang ប្រទេសម៉ាឡេស៊ី ក៏ដូចជា​នៅ​តាមតំបន់ព្រំដែន​នានា ដូចជា​ ស្រុក Sadao ក្នុងខេត្ត Songkhla ដើម្បីសម្រួល​សេវាកម្មរវាង​ប្រទេសថៃនិង​ប្រទេសជិតខាង។

សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែម​ សូមមើលគេហទំព័រ www.v-servelogistics.com

អត្ថបទដោយ Somhatai Mosika

 

368644